Σε αυτή τη συναρπαστική σκηνή, δύο φιγούρες κάθονται ήρεμα σε μια στενή βάρκα, τα λευκά φορέματα και οι ευρείες καπέλες τους αντιπαρατίθενται ζωντανά με το βαθύ μπλε του νερού. Οι πινελιές είναι τολμηρές αλλά λεπτές, μια χαρακτηριστική τεχνική του καλλιτέχνη που προκαλεί άμεση συναισθηματική αντίδραση—ίσως μια ήρεμη επιθυμία για καλοκαιρινές μέρες, που πλέουν νωθρά σε μια ήσυχη λίμνη. Ο τρόπος που το φως χορεύει στην επιφάνεια του νερού υποδηλώνει κίνηση, σχεδόν όπως αν η βάρκα γλιστρούσε αβίαστα, δημιουργώντας μια δυναμική αλληλεπίδραση με την ησυχία που την περιβάλλει.

Η σύνθεση προσελκύει το βλέμμα του θεατή: οι φιγούρες είναι τοποθετημένες στο κέντρο, αντανακλώντας την ηρεμία καθεμίας. Η τεχνική του πινέλου είναι εκφραστική, με τις λεπτές παραλλαγές του μπλε να δημιουργούν βάθος στο νερό, ενώ τα πράσινα των καπέλων προσθέτουν μια αναζωογονητική δόση χρώματος. Αυτή η αντίθεση δείχνει πώς η φύση και η ανθρωπότητα μπορούν να συμβιώνουν αρμονικά στην τέχνη. Επιπλέον, αυτό το κομμάτι καταγράφει μια εποχή του ιμπρεσιονισμού, όπου η σύλληψη της ουσίας μιας στιγμής ήταν πρωτεύουσα, αντικατοπτρίζοντας τη σημαντική συνεισφορά του καλλιτέχνη σε αυτό το κίνημα και αναδεικνύοντας την ομορφιά στη απλότητα.