Εδώ, ο καλλιτέχνης καταγράφει ένα εκπληκτικό πανόραμα, αποκαλύπτοντας μια ήρεμη ναυτική είσοδο, όπου στέρεες, αρχαίες πέτρες αγκυροβολούν τον προγραμματισμό στο μέσο εν μέσω πλούσιων, κυματιστών λιβαδιών ζωγραφισμένα σε διάφορες αποχρώσεις του πράσινου. Τούφες σύννεφων καλύπτουν τον ουρανό, προετοιμάζοντάς αλλά όμορφα απεικονισμένα, επιτρέποντας σε μπανέες φωτός να φωτίζουν τη σκηνή από κάτω. Οι βράχοι, στερεοί και ισχυροί, παρέχουν έντονη ωστόσο αρμονική αντίθεση με τις απαλές χλόες που κουνιούνται από τον αέρα; οι γήινες αποχρώσεις τους, υπογραμμένες με επιφάνειες φυτών, ενώνουν το βλέμμα του θεατή. Όχι πολύ μακριά, βρίσκουμε ενδείξεις από μακρινές φιγούρες—μια ψιθυριστή ζωή απέναντι στη μεγάλη υπόθεση που προσκαλεί για εξερεύνηση και στοχασμό.

Η παλέτα χρωμάτων παρουσιάζει μια εκπληκτική αλληλεπίδραση μεταξύ του μαλακού φωτός του ουρανού και των ζωντανών αποχρώσεων της γης από κάτω. Το αποτέλεσμα είναι μια γοητευτική αίσθηση βάθους και ατμόσφαιρας, που προσελκύει τον καθένα στη ήρεμη αγκαλιά της. Αυτό το έργο όχι μόνο αναδεικνύει τη φυσική ομορφιά του περιβάλλοντός του, αλλά αντανακλά και την ηρεμία της ίδιας της φύσης. Οι παχιές, υφασμένες πινελιές αναγνωρίζουν το βάρος των σύννεφων ενώ πανηγυρίζουν την λυρική ροή του τοπίου. Κάποιος μπορεί σχεδόν να ακούσει τη θροΐσματα των χόρτων και τις απομακρυσμένες εκκλήσεις των πουλιών, προκαλώντας μια βαθιά αίσθηση ειρήνης και αυτοστοχασμού. Στην καρδιά του αριστουργήματος αυτού υπάρχει μια ισχυρή σύνδεση μεταξύ γης και ουρανού, μια μαρτυρία για την κατανόηση του καλλιτέχνη σχετικά με τον φυσικό κόσμο.