Εγκλωβισμένα σε μια κομψή, σκούρα vase, μια υπέροχη έκρηξη χρυσάνθεμων ανθίζει, τα απαλά πέταλά τους αναδιπλώνονται σε μια ζωντανή παλέτα που συνδυάζει απόλυτα αποχρώσεις κρεμώδους λευκού και απαλού ροζ. Η υφή της μπογιάς μιμείται τη λεπτεπίλεπτη φύση των λουλουδιών, κάθε πινελιά συνενοεί την αίσθηση κίνησης, σαν να τα λουλούδια να ταλαντεύονται απαλά προς την απαλότητα ενός αέρα. Η χαρακτηριστική ιμπρεσιονιστική τεχνική του Monet ενισχύει τη ζωτικότητα του ανθοδετή που προσκαλεί τον θεατή να προσεγγίσει και να συμμετάσχει σε κάθε πολυπλοκότητα.

Η φόντο, ένα ήσυχο μπλε ουρανού, παρέχει ήρερη αντίθεση, επισημαίνοντας την γοητεία των λουλουδιών και τη φωτεινή αντανάκλαση στην επιφάνεια από κάτω - μια παιχτική συνεργασία φωτός και χρώματος. Η συναισθηματική αντίκριση του έργου είναι σχεδόν palpable; ξυπνάει ηρεμία και ζεστασιά, σαν να μπορεί κάποιος να μυρίσει την φρέσκια άρωμα των λουλουδιών. Δημιουργημένο το 1882, αυτός ο πίνακας περιλαμβάνει όχι μόνο μια στιγμή στο χρόνο αλλά και τη βαθιά προσωπική σύνδεση του Monet με τη φύση και την πρωτοποριακή εξερεύνηση του φωτός και της σκιάς στα φυτικά θέματα, υποδεικνύει μια σημαντική εξέλιξη στον κόσμο της τέχνης προς την εκτίμηση της καθημερινής ομορφιάς.