Şık, koyu renkli bir vazoya yerleştirilmiş muhteşem bir krizantem patlaması, krema beyazı ve nazik pembenin canlı tonlarında açılıyor. Boyanın dokusu, çiçeklerin narinliğini taklit ederek, her fırça darbesi hareket hissi yaratıyor; sanki çiçekler hafif bir rüzgarla nazikçe sallanıyormuş gibi. Monet'nin karakteristik empresyonist tekniği, çiçek düzenlemesinin canlılığını arttırarak izleyiciyi daha yakına gelmeye ve her karmaşık detayı incelemeye davet ediyor.

Arka plan, soluk bir gökyüzü mavisi, çiçeklerin cazibesini ve altındaki yüzeydeki parlak yansımayı vurgulayan sakin bir kontrast sunuyor – ışık ve rengin cıvıl cıvıl bir etkileşimi. Eserin uyandırdığı duygu neredeyse hissedilebilir; huzur ve sıcaklık hissini uyandırıyor, sanki taze çiçek kokusunu soluyabiliyormuşsunuz gibi. 1882'de yaratılan bu resim, sadece bir anı yakalamakla kalmayıp Monet'nin doğa ile derin kişisel bağlantısını ve bitki temalarındaki ışık ve gölge keşfini gösteriyor; sanatta günlük güzelliğe bir takdirin önemli bir evrimini işaret ediyor.