Αυτή η εκλεκτή ζωγραφιά αποτυπώνει την ήρεμη ομορφιά μιας λιβάδας, όπου αγελάδες βόσκουν ήρεμα ενάντια σε ένα φόντο εκτεταμένου ουρανού. Η σκηνή αποδίδεται με τρυφερές πινελιές, εκφράζοντας τον βαθύ σεβασμό του καλλιτέχνη για τη φύση και την ηρεμία που ενσωματώνει. Οι ψυχρές πράσινες αποχρώσεις κυριαρχούν στο προσκήνιο, με χορτάρι πλούσιο να κατακερματίζεται από λεπτές κίτρινες και καφέ αποχρώσεις. Οι βόσκωνες αγελάδες αποδίδονται με μαλακή ρεαλιστικότητα που προσκαλεί τον θεατή να τις παρατηρήσει πιο προσεκτικά. Κατανέμονται με χάρη σε αυτό το ειδυλλιακό τοπίο, δημιουργώντας μια αρμονική ισορροπία μεταξύ χλωρίδας και πανίδας.

Ο φόντος παρουσιάζει έναν απαλό αλλά πλούσιο σε υφή ουρανό, που φαίνεται να είναι ζωντανός με λεπτές κινήσεις· τα λευκά σύννεφα επεκτείνονται και περιστρέφονται, προκαλώντας μια αίσθηση ηρεμίας. Το μακρινό τοπίο υποχωρεί απαλά, υπονοώντας μια επιφάνεια νερού που γυαλίζει στο φως της ημέρας. Ένας κομψός ρυθμός διατρέχει τον καμβά, καθοδηγώντας το βλέμμα του θεατή από το προσκήνιο στον ορίζοντα. Ιστορικά, τέτοιες μαγευτικές απεικονίσεις της ποιμενικής ζωής στα τέλη του 19ου αιώνα αντικατοπτρίζουν την αυξανόμενη ρομαντική προσέγγιση που γιορτάζει τη φύση, αναδεικνύοντας μια επιθυμία για απλότητα και αυθεντικότητα σε έναν κόσμο που έχει μετατραπεί από την αλλαγή.