Στην ηρεμία του λιμανιού, απεικονίζονται δύο ψαράδες που είναι βυθισμένοι στην καθημερινή τους εργασία, απασχολημένοι με την προετοιμασία διχτυών. Η σκηνή προκαλεί μια αίσθηση εργασιακής αρμονίας – οι υφές των πλεγμένων δικτύων έρχονται σε αντίθεση με τον λملπουμό τοίχο που προστατεύει τους δύο. Τα πολυάσχολα σκαριά των κοντινών πλοίων υψώνονται στο βάθος, υποδεικνύοντας έναν κόσμο πέρα από την ακτογραμμή, ωστόσο η προσοχή παραμένει σταθερά η εστία στους κόπους των δύο μορφών. Ένας άνδρας, ντυμένος με ταπεινά ρούχα εργασίας, φροντίζει προσεκτικά τα δίκτυα με συγκεντρωμένο βλέμμα· ο σύντροφός του, που ασχολείται με παρόμοιο έργο, μοίραζεται μια στιγμή φιλίας στο μεταξύ της εργασίας.

Η παλέτα χρωμάτων που χρησιμοποιείται είναι εμποτισμένη με ζεστούς τόνους – πλούσιες ώχρες και απαλά καφέ δημιουργούν την αίσθηση της ηλιόλουστης γης και των φθαρμένων δικτύων, ενώ οι κρύες μπλε γραμμές του λιμανιού και τα αντιθετικά πράσινα από τα κτίρια μακριά μεταφέρουν μια αίσθηση ηρεμίας. Το φως παίζει απαλά πάνω στην σκηνή, υπογραμμίζοντας τις υφές τόσο του τοίχου όσο και των ρούχων των ανδρών. Αυτό το έργο τέχνης αποτυπώνει όχι μόνο τη στιγμή, αλλά επίσης την αφοσίωση των ψαράδων, αντικατοπτρίζοντας ευρύτερα θέματα εργασίας, κοινότητας και σύνδεσης με τη θάλασσα. Ηχηρά και βαθιά, υπενθυμίζοντας στους θεατές τις απλές αλλά βαθιές χαρές που ενσωματώνονται στον ρυθμό της ζωής στη θάλασσα.