Deze betoverende houtsnede vangt een sereen kustlandschap dat wordt gehuld in de zachte gloed van een zonsondergang of vroege dageraad. De compositie leidt het oog van het levendige blauwe water met wit schuim op de voorgrond naar een reeks ruige rotsen en een klein eilandje met een eenzame boom. Verder vaart een enkele zeilboot rustig over het kalme, glinsterende water, wat de vredige eenzaamheid van het tafereel benadrukt. De verre bergen, geschilderd in gedempte blauwtinten en paars, vormen een harmonieuze achtergrond die prachtig contrasteert met de warme, stralende tinten van de lucht en waterkant.

De meesterlijke beheersing van de kunstenaar van de traditionele ukiyo-e techniek komt duidelijk naar voren in de subtiele kleurgradaties en de fijne textuurdetails van de rotsen en golven. Het subtiele samenspel tussen licht en schaduw brengt de natuurlijke elementen tot leven en roept een rustige, contemplatieve sfeer op. Dit werk nodigt de kijker uit om zich onder te dompelen in de tijdloze schoonheid van de Japanse kust en weerspiegelt tegelijkertijd de artistieke waardering van begin 20e eeuwse Japanse kunstenaars voor de stille grootsheid van de natuur.