Deze expressieve zwart-wit gravure vangt een dramatisch kustlandschap dat wordt gedomineerd door torenhoge kliffen die steil oprijzen onder een sombere hemel. Het minutieuze lijnwerk van de kunstenaar brengt de ruwe texturen van de rots en de onstuimige zee met opmerkelijke precisie in beeld, waardoor er een voelbare spanning ontstaat tussen land en water. Twee eenzame figuren, gehuld in mantels, dalen af langs de rotsachtige kust; hun kleine schaal benadrukt de grootsheid en imposante aard van de natuurlijke omgeving. Een kleine, verweerde boot ligt nabij afgemeerd, met opgerolde zeilen, wat duidt op een moment van pauze of aankomst.

De compositie is meesterlijk in balans: de verticale kliffen trekken het oog omhoog, terwijl de golvende kustlijn het terugleidt naar de figuren en de onrustige golven. Het beperkte palet van zwart, wit en grijstinten schept een sombere, reflectieve sfeer die gevoelens van isolement en stille contemplatie oproept. De graveertechniek maakt ingewikkelde details en dramatische contrasten mogelijk, wat het emotionele gewicht van de scène versterkt. Historisch gezien vergezellen dergelijke beelden vaak literaire of mythologische verhalen en nodigen ze de kijker uit om verhalen over reizen, strijd of lotsbestemming aan de rand van de wereld te verbeelden.