Ondergedompeld in de rust van een diepe nacht, toont deze scène een intieme stedelijke rivieromgeving waar het zachte gloed van warme binnenverlichting uit de ramen van een eenvoudig houten huis straalt. De schaduwen van hangende wilgen strekken zich sierlijk uit over een kalme rivier, hun delicate vormen weerspiegeld in het stille water. De houten brug op de voorgrond leidt het oog zacht door de compositie en contrasteert de rijke textuur van schors en gebladerte met het gladde, reflecterende wateroppervlak. De kunstenaar maakt meesterlijk gebruik van een beperkte kleurenpalet—gedomineerd door diepe blauwtinten en zachte zwarttinten—en creëert zo een serene, contemplatieve sfeer, terwijl de subtiele gele accenten in de verlichte ramen warmte toevoegen aan de kille nacht.

De compositie is zorgvuldig gebalanceerd met gelaagde elementen die een vredig, bijna geruisloos verhaal oproepen over het dagelijks leven dat stil staat in de stilte van de nacht. Dit werk is een uitstekend voorbeeld van de esthetiek van de shin-hanga beweging, die traditionele Japanse ukiyo-e technieken combineert met invloeden van het westerse realisme, resulterend in een poëtische meditatie over licht, schaduw en nacht. Het weerspiegelt prachtig de fascinatie van het begin van de 20e eeuw voor stedelijke landschappen en seizoenssfeer en is niet alleen een visueel genot, maar ook een cultureel artefact dat tijdperken en artistieke stijlen verbindt.