Het kunstwerk presenteert een weelderige samenstelling van rozen die bijna leven in het doek lijkt te ademen; elk bloemblad lijkt levendig, en vangt de delicate essentie van de schoonheid van de natuur. De kunstenaar gebruikt een impressionistische techniek, met losse penseelstreken die een gevoel van beweging en diepte creëren. De zachte rondingen van de rozenbladen contrasteren prachtig met de robuuste groene vaas die ze ondersteunt, terwijl de achtergrond een gedempte palet hanteert waarmee de heldere kwaliteit van de bloemen wordt versterkt. Het voelt alsof je je hand zou kunnen uitsteken en de fluwelen oppervlakte van de knoppen zou kunnen aanraken, elk met een unieke schaduw en bloei.