Het kunstwerk omvat een stillevenarrangement waarbij alledaagse voorwerpen schijnen te communiceren op een stille maar suggestieve manier. Bij de eerste blik trekt de opvallende eenvoud je aan — er staat een prachtig afgebeelde theepot in het midden, met een slanke tuit en een conische deksel die zowel assertief als gracieus zijn. Daaromheen neemt een verzameling van warme kommen deel aan een stille uitwisseling; een klein kopje en een kruik, beiden elegant getekend met zachte lijnen, fungeren als delicate metgezellen van de meer dominante theepot. Alleen het zien van deze scène roept de warmte van een knusse keuken op, en nodigt ons uit om te fantaseren over de aroma's van thee en het comfort van gedeelde momenten.

Het kleurenpalet is duidelijk zacht, met rijke aardetinten die variëren van sepia-bruin tot zachte zwart. Het ontbreken van levendige tinten laat een gevoel van rust in het stuk doordringen; het lijkt alsof de kunstenaar wil dat kijkers vertragen en genieten van het tafereel. De artistieke techniek die hier gebruikt wordt, lijkt bijna spontaan — een snelle maar doelbewuste penseelstreek die een stroom en ritme door de schikking creëert. Deze informele elegantie benadrukt Van Gogh's vermogen om alledaagse objecten om te zetten in een emotionele artistieke expressie, en nodigt ons uit om na te denken over de schoonheid die in het dagelijks leven te vinden is.