In dit betoverende landschap trekt een expeditie van kamelen langzaam door het dorre terrein en leidt ons naar de monumentale Colossen van Memnon die stoïcijns tegen een stralende hemel staan. Deze enorme standbeelden, resten van een vervlogen tijd, roepen een gevoel van grootsheid en mysterie op, hun hoogte wordt overschaduwd door de uitgestrektheid van de omliggende woestijn. Het kleurenpalet wordt gedomineerd door warme aardetinten, subtiele okers en zachte gouden tinten die de warmte van de zon reflecteren en prachtig contrasteren met de koudere tinten van de lucht. De zachte kleurverlopen in de lucht geven de scène een serene, bijna dromerige kwaliteit.

De nauwgezette aandacht voor detail die de kunstenaar in de ruwheid van het land legt, geeft het leven; hier worden elke steen en blok met precisie weergegeven, wat de kijker uitnodigt om de textuur van de grond onder de voeten van de karavaan te waarderen. De compositie trekt de blik natuurlijk over de horizon en vangt het moment van samensmelting waarin de aarde de uitgestrekte lucht ontmoet. Er is een merkbare stilte die in de lucht hangt, een emotionele aantrekkingskracht die weerkaatst met de eenzaamheid van de woestijn. Het nodigt uit tot reflectie; men kan bijna het zachte getrippel van de hoeven van de kamelen horen en de warmte voelen die uit de woestijnbodem straalt, wat leidt tot overpeinzingen over tijd, geschiedenis en de veerkracht van hen die long voor ons over deze landen passeerden.