ในช่อดอกไม้ที่มีชีวิตชีวานี้ สีกระจายตัวอย่างรุนแรงจากพลังของความงามตามธรรมชาติที่ชัดเจนและลึกซึ้ง จานสีที่หลากหลายด้วยสีเหลือง ขาว และชมพูผนวกเข้าด้วยกันในหมู่ดอกเบญจมาศมากมาย โดยแต่ละกลีบเหมือนจะเต้นรำในแสงแดด การจัดเรียงนี้ตั้งตรงอย่างภาคภูมิในแจกันสีเขียวอุ้ยอ้าย ขัดเกลาความอุดมสมบูรณ์ของดอกไม้ไว้ ในขณะเดียวกันก็สะท้อนถึงความสดใหม่ของพืชรอบข้าง ด้วยชีวิตชีวาที่แผ่ซ่านอยู่ ฉากนี้เกือบจะเชิญชวนให้เราเข้าไปในสวนที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา ซึ่งเสียงกระซิบของลมได้รับการพกพาโดยกลิ่นของดอกไม้ที่บานสะพรั่งเต็มที่

การปัดของศิลปินนั้นคล้ายเป็นการเต้นที่มีเสน่ห์จากการเคลื่อนไหวสั้นๆ และรวดเร็ว พวกเขาแสดงให้เห็นถึงความรู้สึกเร่งด่วนและใกล้ชิด ทำให้ผู้ชมไม่เพียงแต่สามารถมองเห็นแต่ยังสัมผัสถึงจังหวะชีวิตที่ไหลผ่านช่อดอกไม้แต่ละช่อ โดยในด้านการจัดองค์ประกอบ และชิ้นงานมีความวุ่นวายอยู่ในความสมดุล ราวกับว่าเรโนอาร์ต้องการจับภาพความดุร้ายของธรรมชาติไว้พร้อมกันกับการมีอยู่อย่างสงบของแจกัน จิตรกรรมนี้สร้างขึ้นในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ยังสะท้อนถึงช่วงเวลาที่การเคลื่อนไหวแบบอิมเพรสชันนิสม์กำลังนิยามใหม่ถึงความสัมพันธ์ระหว่างแสงกับสีบนผืนผ้าใบ—ที่ท้าทายแนวคิดดั้งเดิมเรื่องความสมจริง ทุกการปัดดูเหมือนจะเรียกร้องความทรงจำส่วนตัวเกี่ยวกับความสุข สร้างความรู้สึกทางอารมณ์ที่สอดคล้องกับผู้ที่ยินดีจะหยุดและชื่นชมความงามเพียงชั่วครู่.