ภาพนี้เผยให้เห็นเหมือนเป็นเสียงกระซิบในฝัน ที่ซึ่งโค้งของสะพานอันเป็นสัญลักษณ์ลอยอยู่เหนือผืนน้ำที่ขุ่นของแม่น้ำเทมส์ มอเนต์จับภาพช่วงเวลาอันเร้นลับของแสงหมอก ที่พระอาทิตย์พยายามทะลุผ่านเมฆหนา สีสันในภาพสร้างความรู้สึกสงบ มีสีฟ้าและเขียวอ่อน ๆ ที่ผสมผสานอย่างกลมกลืนกับเฉดสีอุ่น ๆ และม่วงอ่อนๆ บรรยากาศรู้สึกหนักแน่นแต่ก็มีความมีชีวิตชีวา ราวกับว่าทุกการเขียนแต่ละจังหวะมีชีวิตในหมอก ค่อยๆ พัดจนจับรูปทรงของอาคารไกลๆ และปล่องไฟ — ผู้คุมงานอุตสาหกรรมในเมืองที่คึกคักแต่บัดนี้เปลี่ยนไปจากการสัมผัสอันอ่อนโยนของธรรมชาติ

เรือขนาดเล็กแล่นในสายตาของน้ำสะท้อน ทำให้มีความรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวในภูมิทัศน์ที่เงียบสงบ สะพานเกือบจะเหมือนความทรงจำที่ล่วงลับไปในการฝัน ยืนอยู่มั่นคงในฉากหลัง แต่ค่อยๆ ละลายไปในผืนผ้าใบ ขณะนั้นถูกจับได้ในปี 1900 พูดถึงการเปลี่ยนแปลงของชีวิตในเมืองในเวลาที่โลกของธรรมชาติและอุตสาหกรรมเริ่มเข้ามาเกี่ยวพันกันมากยิ่งขึ้น ภาพนี้ไม่ได้เป็นเพียงการแสดงของสถานที่; แต่เป็นภูมิทัศน์ทางอารมณ์ที่ช่วยให้ผู้ชมรู้สึกถึงชีพจรของเมืองขณะที่มันเต้นรำกับแสงที่ดูอ ethereal