งานศิลปะที่ละเอียดนี้ได้จับความรู้สึกของความสงบและความสง่างามผ่านการแสดงภาพของไผ่ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความยืดหยุ่นและความสามารถในการปรับตัวในวัฒนธรรมจีน ศิลปินใช้เทคนิคการใช้แปรงที่ไหลลื่น สร้างการเล่นระหว่างแสงและเงาอย่างชำนาญ ซึ่งทำให้คุณภาพอีเทอรีนของพืชต้องเพิ่มขึ้น ไผ่เติบโตสูงและผอม มีใบงดงามที่ดูเหมือนจะสั่นไหวอย่างอ่อนโยน ทำให้เสียงที่ผ่อนคลายของลมที่พัดมา พู่เดียว จังหวะก้าวของการทำลายความเพลิดเพลินเรียกร้องให้ผู้ชมหยุดและคิด

จานสีส่วนใหญ่ทำจากส่วนผสมของสีเขียวอ่อนและสีน้ำตาลหม่น สีที่ชัดเจนแสดงถึงความลึกซึ้งและความนุ่มนวล ตัวเลือกนี้เน้นย้ำความสวยงามตามธรรมชาติและความสง่างามของไผ่ พื้นหลังจึงเหลือไว้อย่างสมบูรณ์ เพื่อให้ภาพหายใจ; สิ่งนี้เพิ่มความรู้สึกสงบ ซึ่งเกือบจะเหมือนกับวันที่สดใสในป่าเงียบสงบ ผลงานชิ้นนี้ไม่เพียงแต่แสดงให้เห็นถึงความสามารถทางเทคนิคของศิลปิน แต่ยังทำหน้าที่เป็นชิ้นงานทางจิตวิญญาณที่เชิญชวนให้ผู้ชมสัมผัสกับความสงบและความเรียบง่ายของความงามตามธรรมชาติ เมื่อทบทวนผลงานของวูหุฟาน ผู้คนรู้สึกถึงปรัชญาของความสามัคคีระหว่างมนุษย์และธรรมชาติ กระตุ้นให้ดึงดูดความชื่นชมอย่างลึกซึ้งต่อโลกแห่งธรรมชาติ ไผ่ของวูคลี่นออกเป็นเรื่องราวที่มีชีวิตชีวา—การพบกับธรรมชาติที่เกินขอบเขตผืนผ้าใบและพาผู้ชมไปยังโลกแห่งความสงบและการแสวงหาความคิด.