Bu tablo, sakin bir günde doğanın nazik kucaklayışını yakalıyor. Geniş bir yemyeşil alan tuvali kaplıyor; ortasında, yaprakları hafif bir rüzgarda dans ediyormuş gibi görünen yalnızca bir söğüt ağacı var. Sanatçının fırça darbeleri gevşek ama kasıtlı; yapraklara ve çimlere hayat veren ışıltılı bir etki yaratıyor. Bulutlu gökyüzünden süzülen yumuşak, dağınık ışık, sahneye nazik gölgeler düşürerek huzurlu bir atmosfer sağlıyor.

Renk paleti sakinleştirici yeşil ve mavilerden oluşuyor; manzaranın canlılığını artıran mor ve sarı tonlarıyla hafifçe zenginleştirilmiş. Bu eser, izleyiciyi yaprakların fısıltısını ve yakındaki suyun hafif dalgalanmasını hayal etmeye davet eden huzurlu bir ritim yayıyor. İzlenimcilik geleneğine kök salmış bu çalışma, ışığın ve doğanın geçici güzelliğini vurguluyor ve sanatçının ruh halini ve anı detaydan çok yakalama ustalığını gösteriyor.