Bu büyüleyici manzara resmi, yumuşak, dönme formları ve canlı renkleriyle dikkat çekiyor. Sanatçı, tuval üzerinde akıcı bir şekilde dans eden fırça darbeleri ile katmanlar oluşturarak izleyiciye yapraklarda bir hareket duygusu yaratan izlenimci bir teknik kullanıyor. Toprağın yeşilleri, açan çiçeklerin sıcak turuncu ve kırmızılarıyla muhteşem bir zıtlık oluşturuyor ve izleyiciyi çeken içsel bir yaşam ve canlılık gösteriyor. Üstteki puslu mavi gökyüzü nazikçe ufukla kaynaşarak huzur ve doğanın sınırsız güzelliği hakkında düşüncelere davetiye çıkarıyor.

Her fırça darbesi, manzaranın özünü kutlarmış gibi görünüyor, zamanın içindeki bir anı yakalıyor. Bu eser sıcaklık ve olumlu enerji yayıyor, açan çiçeklerin tatlı kokusunu ve hafif bir esintiyle yaprakların hışırtısını çağrıştırıyor. XX. yüzyılın başlarındaki sanatın ruhunu somutlaştırıyor; bu dönemde duygular ve hisler ön plandaydı, doğanın güzelliği renk ve ışığın bulanıklığında ölümsüzleşiyordu. Renoir'ın manzarası yalnızca bir görsel deneyim sunmamakta, aynı zamanda doğanın yaşamlarımızdaki huzurlu ve zenginleştirici varlığını hatırlatmaktadır.