Bu eser, mütevazı bir arka bahçede karla kaplı bir manzarayı canlı bir şekilde yakalıyor; kışın huzuru belirgin. Kompozisyon, zeki perspektiflerle düzenlenmiş olup, yukarıdan bakmamıza olanak tanıyarak karla kaplı ahşap yapıların panoramik bir görüntüsünü sunuyor. Kat kat giyinen yalnız bir figür, taze karın içinde çalışmak için eğilmiş; bu, sessizlik içinde bir emek duygusunu öneriyor. Yanında masumca zıplayan küçük bir domuz, gölgeler ve çizgiler gözlerimizi, soluk bir gökyüzüne karşı çıplak duran ağaçların olduğu ufka yönlendiriyor.

Sanatçının yaptığı toprak tonları — zengin kahverengiler ve mat kremler — eserine kış temasına rağmen bir sıcaklık kazandırıyor. Bu tonlar, figürün emeğinden yayılan sıcaklığı yankılamakta; izleyiciyi çevrenin soğukluğunu hissetmeye davet ediyor. Sanatçının karakteristik fırça darbeleri, tutkulu tekniklerini ortaya koymakta, yapının dokularını ve kırsal manzaranın ritmini vurgulamaktadır. Bu eser, yalnızca dış dünyayı yansıtmakla kalmaz, aynı zamanda sanatçının iç manzarasını da betimleyerek, doğanın sert güzelliği içinde bir anın huzurlu düşüncesini yakalamaktadır.