Bu etkileyici manzarada, izleyiciyi sarıp sarmalayan huzurlu bir sakinlik var. Ön planda bir yel değirmeni yer almakta; palaları nazik bir meltemle hareket ederken, etrafında yumuşak bir şekilde sallanan yeşil otlar var. Bu yel değirmeni, Hollanda kırsalının gururunu temsil edebilir; sıcak günleri anımsatan bir cazibe yayıyor. Değirmenin ardından, ufukta, dingin sularda yavaşça kayılan yelkenlilerin resmedildiği resmedilmektedir, yelkenler güneş ışığını yakalayıp sahnede gölgelerin ve ışığın dansını oluşturuyor. Otların nazik zigzagı gözümüzü suya yönlendiriyor; ufuk boyunca yer alan tekneler, yukarıdaki hareket eden bulutlarla bir uyum içinde.

Sanatçının seçtiği ılımlı ama sıcak bir renk paleti, bileşime bir canlılık katıyor; toprak tonları ile yumuşak mavi ve beyazın birleşimini sergiliyor. Fırça darbelerinde dikkat çekici bir resim kalitesi mevcut; dokular hem nazik hem de dinamik ve canlı bir atmosfer yaratıyor. Monet, doğa ve insan arasındaki etkileşimi kutluyor; zamanı dondurmuş bir anı yakalayarak, salt bir betimlemenin ötesine geçiyor. Her bir fırça darbesi, yerel kültüre ait hikayeleri fısıldıyor; izleyicinin sadece gözlemlemekle kalmayıp, anlık mutluluk ve sonsuz bir dinginlik ile dolu akışkan bir görsel melodinin içine dalmasına neden oluyor.