Bu etkileyici sanat eseri, ince fırça tekniği ve çarpıcı kompozisyonu ile kış manzarasının sakin güzelliğini yakalamaktadır. Görüntü iki ana bölüme ayrılmıştır: üst kısımda sisli bir atmosferle örtülü yüksek dağlar; alt kısımda ise çıplak ağaçlarla ve nazik tepelerle dolu sakin bir vadi yer almaktadır. Burada kullanılan teknik, keskin, dişli zirveler ile ön planın yumuşak, dalgalı şekilleri arasındaki tezatı vurgulamaktadır; bu da uyumlu bir denge yaratmaktadır. Renk paleti esasen monokromatik olup, yumuşak griler ve beyazlarla örtülüdür, üzerine doğan veya batan güneşin hafif kırmızılığı, donmuş sahneye sıcak bir parıltı katmaktadır.

Duygusal olarak, bu eser sakinlik ve yalnızlık hissi uyandırmaktadır; izleyici, bu sessiz dünyada dolaşmaya davet edilmektedir. Doğanın güzelliği ve sessizliği düşünmeye teşvik etmektedir. Tarihsel olarak, bu eser geleneksel Çin manzara resimleme ilkelerini yansıtmaktadır; burada doğa, yalnızca bir konu olarak değil, aynı zamanda felsefi ideallerin bir tezahürü olarak da tasvir edilmektedir. Bu eserin önemi sadece teknik icrasında değil, aynı zamanda bir anı yakalama yeteneğinde yatmaktadır ve estetik çekicilik ile köklü kültürel anlatıları ustalıkla bir araya getirmektedir.