Eser, Sandviç Dağları'nın görkemli bir manzarasıyla çevrili Squam Gölü'nün muhteşem bir görüntüsünü sergiliyor. Usta fırça darbeleri ve detaylara dikkatle, sanatçı bu tabloya yayılan sükunetin özünü yakalıyor. Göl yüzeyi parıldıyor, yumuşak pastel gökyüzü renklerini yansıtıyor; mavi, yeşil ve hafif sarıların ince karışımı, sahneye rahatlatıcı bir nitelik katıyor. Ön planda, kayalar ve yaprakların bir dokusu, suyun pürüzsüzlüğüne karşı dokusal bir tezat oluşturuyor. Seyrek ağaçlar serin rüzgarda nazikçe sallanıyor, izleyiciyi temiz havayı hissetmeye ve belki de dağların masallarını anlatan yaprakların hışırtısını dinlemeye davet ediyor.

İzleyicinin bakışları kompozisyonda dolaşırken, dağ katmanları arka planda görkemli bir şekilde yükseliyor, zirveleri atmosferik perspektifler tarafından yumuşatılıyor. Bu, nostalji duygularını, daha basit zamanların özlemini ve dokunulmamış manzaraların güzelliğini uyandırıyor. Bu eser sadece sanatçının sulu boya kullanımındaki ustalığını sergilemekle kalmıyor, aynı zamanda doğanın ritimleriyle daha derin bir bağ kurmanın ipuçlarını da veriyor; huzurlu bu mekandaki zamanın yükselişini yansıtıyor. Tarihsel olarak, 19. yüzyılın sonları, Amerikalı vahşi doğayı yakalama konusunda artan bir ilgi gördü ve bu, Hudson Nehri Okulu'ndan etkilendi, bu da ulusal bir gurur ve doğal dünyaya bir takdir duygusu uyandırdı. Bu eser, o dönemin bir kanıtı olarak, güzelliği kişisel düşünceyle harmanlayarak; yoğun yaşamların ortasında bize bir anlık dinginlik sunuyor.