Bu büyüleyici resim, Argenteuil'deki yelkenli yarışında güneşli bir günü canlı bir şekilde sunuyor; beyaz yelkenler tuvali domin ediyor ve sakin gökyüzüne karşı kabarık bulutlar gibi dalgalanıyor. Sanatçının yumuşak fırça darbeleri, yelkenlerin rüzgarla nefes aldığı hissini yaratırken, küçük teknelerin dalgalı sularda yüzerken soluk mavi ve yumuşak yeşil tonlarıyla parıldadığını hissettiriyor. Resmin içindeki figürler, muted tonlarda tasvir edilmiş; sanki bu canlı gösterinin tadını çıkarıyorlar—boş zamanların ve doğal unsurların ustalığının bir kutlaması. Neredeyse rüzgârla taşınan hafif gülüşleri ve suya daldırılan küreklerin sıçramalarını duyabiliyorsunuz.

Empresyonist hareketin özünü içeren sanatçı, lekeli gün batımları ve yansımaları ustaca kullanarak, izleyicinin bu neşeli sahneye dalmasını sağlayan bir eterik atmosfer yaratıyor. Işık, kompozisyonda dans ediyor ve gözleri kare içinde kalmaya davet ediyor; ufuk, açığa çıkmayı bekleyen sırlarla dolu gibi gözüküyor. Bu eser yalnızca zamanın bir anını tasvir etmekle kalmayıp, yaz neşesine dalmaya davet eden bir çağrıdır, hayatın kendine özgü ruhunu yakalamaktadır. 19. yüzyılın tarihi anına hitap ediyor; bu, boş zaman aktivitelerinin giderek sanayileşen bir dünyanın arka planını oluşturduğu zamandır—tıpkı sanatçının canlılık ve huzuru burçaklar ile yakaladığı gibi.