Bu eser sizi anında, büyük bir katedralin sessiz ve kutsal alanına taşır. Sanatçı, mimariyi tanımlamak için siyah ve beyazın keskin kontrastını ustaca kullanır. Gül penceresinin ve uzatılmış, vitray pencerelerin karmaşık detayları, ışık ve gölgenin dramatik bir oyununu yaratır. Sanki havanın kendisi bile aşağıda dua eden figürlerin hissettiği saygıyla doludur. Kompozisyon, gözü yukarıya, ilahi olana yönlendirir, mekanın hayranlık uyandıran ölçeğini ve ihtişamını vurgular. İnce bir şekilde yerleştirilmiş haç, bir başka adanmışlık katmanı ekler. Sanatçının ince çizgiler ve tarama tekniklerini kullanması, taşın ağırlığını ve ışığın ruhani kalitesini ima ederek bir derinlik ve doku hissi uyandırır. Genel etki, derin bir maneviyat ve tefekkürdür.