Dit werk transporteert je – onmiddellijk – naar de stille, heilige ruimte van een grote kathedraal. De kunstenaar gebruikt op meesterlijke wijze het scherpe contrast van zwart en wit om de architectuur te definiëren. De ingewikkelde details van het roosvenster en de langgerekte glas-in-loodramen creëren een dramatisch spel van licht en schaduw. Het is alsof de lucht zelf gevuld is met de eerbied die gevoeld wordt door de figuren die beneden knielen in gebed. De compositie leidt het oog naar boven, naar het goddelijke, en benadrukt de ontzagwekkende schaal en grootsheid van de ruimte. Het kruis, subtiel geplaatst, voegt nog een laag toewijding toe. Het gebruik van fijne lijnen en hatchingtechnieken door de kunstenaar roept een gevoel van diepte en textuur op, wat de zwaarte van de steen en de etherische kwaliteit van het licht suggereert. Het algehele effect is diepe spiritualiteit en contemplatie.