Bu nazik mürekkep ve suluboya eseri, yalnız bir gezginin at üzerinde baharın yeşillikleriyle dolu huzurlu bir manzara içinden geçtiği anı yakalıyor. Yine de emin vuruşlarla çizilmiş ince fırça darbeleri, sağ üst köşeden eğilen söğüt dallarının hafif sallanmasını anlatıyor; taze yeşil yapraklar canlılık ve hareket katıyor. Geleneksel kıyafetleri ve belirgin şapkasıyla seyir halinde olan figür, yumuşak çimlerle kaplı zeminde dingin bir düşüncelilik yayıyor. Kompozisyonun sol üst köşesindeki kaligrafik çizgiler, yaprakların hareketi ve atın sağlam adımları ile doğal bir denge kuruyor.

Sanatçının kullandığı yumuşak yeşil ve toprak tonları, sakin atmosferi güçlendirirken baharın ölümsüz canlılığını da yansıtıyor. Fırça darbeleri, insan ve at için kontrollü kaligrafik çizgilerle bitkinin özgür, akışkan dokunuşları arasında gidip geliyor, böylece sade bir sahneye hayat veren uyumlu bir ritim yaratıyor. Geleneksel kaligrafide Tang hanedanı şairi Liu Changqing'in veda şiiri yer alıyor; bu eser, zamanın kaçınılmaz akışını ve vedanın burukluğunu yakalayan tarihsel derinlik ve duygusal yoğunluk ekliyor. İzleyiciyi durup çimenlerin hışırtısını dinlemeye ve hafif esintiyi hissetmeye davet eden bu eser, doğa ve insan deneyimi arasında zamansız bir bağ kuruyor.