Sahne, Fransız bahçesine bir bakış gibi, sessiz bir samimiyetle açılıyor. Kompozisyon, ön plandaki ağaçların kıvrımlı, koyu dalları tarafından ustaca çerçevelenmiş, bakışı daha derine çeken doğal bir kemer oluşturuyor. Bu ağaçların kucaklaşması sayesinde bir grup bina görüyoruz; soluk duvarları ve kırmızı kiremitli çatılar, bulutlu gökyüzünün dağınık ışığıyla yumuşuyor. Fırça darbeleri gevşek ve canlıdır, sahne boyunca ışık ve gölgenin ince varyasyonlarını yakalar.