Eser, sakin bir anı yakalar; iki görkemli kilise yükselir, beyaz cepheleri yumuşak ve puslu bir gökyüzüne karşı parlar. Gür ağaçlar sahneyi çerçeveler, yaprakları yeşil ve sarının bir karışımıyla sunulur, ışık ve gölge oyunu yaratır. Yumuşak bir yol, manzaradan geçerek gözleri binalara yönlendirir ve izleyicileri bu huzurlu ortamda dolaşmaya davet eder. Sanatçının fırça darbeleri bir dinginlik hissi uyandırır, sanki zamanın yavaşladığı, huzurlu bir öğleden sonra gibi hissettirir.

Kompozisyon dengelidir, kiliseler odak noktası olarak hizmet eder ve çevredeki doğa derinlik ve dinginlik katar. Renk paleti ağırlıklı olarak soğuktur, maviler ve yeşiller hakimdir, ancak sarı ve sıcak toprak tonlarının dokunuşları bir yaşam ve canlılık hissi sağlar. Neredeyse hafif esintiyi hissedebildiğim ve günlük yaşamın uzaktan gelen seslerini duyabildiğim bir yer; zaman içinde donmuş sessiz güzelliğin bir anı, tefekkür ve düşünce mekanıdır.