Eser, dingin bir sadeliğin sahnesini sunuyor; bir çift çocuk, yumuşak ışıkla aydınlanan yüzleriyle pencereden dışarı bakıyor. Görünmez bir şeyden, belki de sepetlerindeki küçük kuşlardan etkilenmişler. Sanatçının eli, çocukların figürlerini tanımlayan narin çizgilerde ve pencerenin dışındaki uçan kuşun zarif kıvrımında belirgindir. Kompozisyon özenle dengelenmiş, arka planın sessiz renkleri—pencere çerçeveleri, perdeler—çocukların parlak kıyafetleriyle tezat oluşturuyor. Genel etki, nazik bir tefekkür ve masum bir hayrettir. Çocukluğun bir anına açılan bir pencere, sessiz bir mutluluk hissi uyandırıyor. Ön plandaki küçük, stilize bir saksı, bir sıcaklık dokunuşu katıyor. İzleyiciyi durup hayatın basit zevkleri üzerine düşünmeye davet eden bir imge.