Eser, huzur verici bir manzarayı sunarak, sakin bir sahneyi yakalıyor; yumuşak fırça darbeleri bir huzur hissi uyandırıyor. Sanatçı, geleneksel mürekkep yöntemlerini kullanarak, uzaktaki dağları hafif gri ve ince siyah tonlarıyla gösteriyor; belirsiz bir ufka karşı gevşek bir şekilde yükseliyorlar; kaygan bulutlarla süslenmişler; kaybolmuş düşünceler gibi süzülen. Ön planda, zarif bir söğüt ağacı suya nazikçe eğilmiş, dalları altındaki nazik dalgalara sırlarını fısıldar gibi. Küçük kuşlar gökyüzünde uçarak, ince biçimleri manzarayı oluşturur, sakinliğe hayat ve hareket katıyor.

Bu parçanın derin bir duygusal yankısı var; sakin bir içsel düşünceyi çağrıştırıyor ve izleyicileri durmaya, derin bir nefes almaya ve doğayla bağ kurmaya davet ediyor. Kompozisyon, ağaçların karmaşık detayları ve gökyüzü ile suyun geniş açıklığı arasında bir denge kuruyor, elementler arasında uyumlu bir diyalog yaratıyor. Tarihsel olarak, bu eser, Çin mürekkep resminin geleneğini yansıtmakta, sanatçının sadece görsel yönü değil, aynı zamanda manzaranın duygusal ruhunu yakalama yeteneğini sergilemektedir, klasik Çin şiirinin şiirsel özünü çağrıştırmaktadır.