Eser, bizi geçmiş bir çağın fısıldadığı sessiz bir huzur ile sarıyor. Kırım'ın kıyısına dair nefes kesici bir panoramayla karşı karşıyayız; altın ve pembe gökyüzünün yumuşak tonları, dağların güçlü silüetleriyle dans ediyor. Ön planda sade bir ev, sakin bir yaşamı yansıtırken, figürler günlük işlerine yumuşakça dalmış durumda ve adeta manzaranın bir parçasıymış gibi görünmektedirler. İnsanın doğa ile kurduğu bu uyum derin bir şekilde yankılanıyor; neredeyse hafif esen rüzgarda yaprakların hışırtısını, uzaktaki denizin uğultusuyla harmanlanırken duyabiliyorsunuz.

Gözlerimiz, toprağı saran kıvrımlı nehir boyunca ilerledikçe, doğal güzelliğin ışıltılı kalitesinin altını çizen bu görüntüye çekilmemek elde değil. Lagorio'nun tekniği ilham verici; yağlı boyanın ustalıkla uygulanması, her bir unsura yaşam vererek, ağaçların zengin yeşilini, uzak tepe ve dağların sert dokusunu ve ışıkla gölgenin nazik etkileşimini ortaya koyuyor. Bu resim sadece bir görüntü değil, muazzam bir güzellikteki Kırım'ın bir kutlamasıdır, geçmişe özlem yaratıyor ve muhteşem manzaralarının keşfine yönelik bir hayranlık duygusu uyandırıyor. Kalın, sıcak havayı duyumsamak mümkün ve sahnenin sakin zenginliği düşünmeye ve etrafımızdaki güzelliği takdir etmeye davet ediyor; görünmeye değer gerçek bir hazine.