Eser, mürekkep yıkama resminin narin dokunuşuyla işlenmiş, dingin ve düşünceli bir sahne sunuyor. Belki bir keşiş veya bir bilgin olan, basit gri bir cüppe giymiş bir figür, sırtından, uzaktaki bir köprüye doğru bakarken tasvir edilmiştir. Figürün duruşu, hafifçe kambur, bir alçakgönüllülük ve iç gözlem duygusu uyandırıyor. Sanatçının çizgi kullanımı ustaca; cüppeyi tanımlayan vuruşlar akıcı ve doğaldır, bir hareket hissi ve kumaşın dokusunu aktarır. Arka plan kasıtlı olarak seyrek tutulmuş, birkaç stilize ağaç derinlik katıyor ve sahneyi belirliyor. Esas olarak cüppenin ve köprünün sessiz tonları biçimindeki ince renk kullanımı, izleyiciyi sahne üzerinde düşünmeye davet eden uyumlu bir kompozisyon yaratır. Genel duygu, doğanın ortasında sessiz bir tefekkür anını ima eden bir huzur duygusudur.