Bu etkileyici sahnede, bizi Étretat’ın huzurlu kıyısına götürürken suyun yumuşak kucaklamasıyla engebeli kayalıkların karşılaştığı anı görüyoruz. Tuval, yaşamla dolup taşıyor; sayısız balıkçı teknesi hafif dalgaların üzerinde dağılmış durumda, koyu gövdeleri ve rengarenk yelkenleri suyun saydam yeşil ve mavi tonlarıyla muhteşem bir şekilde tezat oluşturuyor. Gururlu ve ihtişamlı kayalıklar, kıyının üzerindeki gözcü gibi dururken, zaman ve doğanın sanatı hakkında fısıldayan aşınmış yüzeyleriyle hikayeler anlatıyor. Işık su yüzeyinde dans ederek pırıldayan bir etki yaratıyor, sanki rüzgarlı bir sahil akşamının sakinliğini yeniden canlandırıyor. Neredeyse teknelerin etrafındaki suyun köpürdüğünü ve distant uçuşan martıların uzak seslerini duyuyoruz; deniz yaşamının karakteristik özgürlüğü ve canlılığı ile birlikte.

Sanatçının kullandığı becerikli fırça darbeleri, izleyiciye zamanın kısa bir kesitine tanık oluyormuş hissi veren bir aciliyet hissi katıyor. Renk paleti, yumuşak pastel tonlarıyla hâkim olup, gökyüzünün nazik tonlarıyla ve suyun yansıtıcılık özellikleriyle uyum sağlıyor. Işık ve gölgenin etkileşimi, kayalıkların üç boyutluluğunu vurgulamakla kalmıyor, duygusal derinlik de sağlıyor; okyanusun derin maharetini ve gizemini hissetmek mümkün. Tarihsel açıdan, bu eser Empresyonist hareketin doğal güzelliği ve günlük yaşamı yakalamak konusundaki özverisini özetliyor; giderek hızlanan dünyada birçok kişinin arzuladığı bir yüzden kesiti gözler önüne seriyor. Bu eser, geçmişe bir pencere açarak, doğanın önemini ve insan etkinliğinin kalbinde sunabileceği huzur ve yalnızlığı hatırlatıyor.