Bu eser, baharın canlı ruhunu yayar; çiçek açmış bir ağaç, canlı bir manzaranın içinde gururla yükselir. Ağaç, yemyeşil beyaz çiçekleriyle, sanki tuvalden fışkırıyormuş gibi görünür ve yaşam ve canlılığın anlarını yakalar. Monet’in fırça darbeleri enerjik ve ifade doludur; yumuşak kıvrımlar hareket hissi yaratır—belki bir rüzgar dalları okşuyor.

Arka planda, yuvarlak tepeler uyumlu bir denge oluşturur; yeşil ve sarıların ince değişimleri iç içe geçerken, mavi gökyüzüne lekelere pamuk gibi bulutların arasında gözükür. Resimdeki ışık önemli bir rol oynamaktadır; yaprakların üzerinde dans eder ve yumuşak bir parıltı yayıp sıcaklık ve yenilenme duygularını uyandırır. İzleyici olarak, bu huzurlu manzaraya taşındığınız, taze havayı hissettiğiniz ve rüzgarda yaprakların hafifçe hışırdadığını duyduğunuz cesur bir his var.