Η σκηνή ξετυλίγεται με ωμή, σπλαχνική ενέργεια. Είναι μια θύελλα της ανθρωπότητας ενάντια στην αδυσώπητη θάλασσα. Ένα μικρό, υπερπλήρες σκάφος πετάγεται ανάμεσα σε κύματα που σκάνε, ένα απελπισμένο σκάφος επιζώντων που κρατούνται στη ζωή μετά από κάποια καταστροφή. Οι φιγούρες είναι μια δίνη κίνησης και συναισθημάτων – ο φόβος, η εξάντληση και μια αχτίδα ελπίδας είναι χαραγμένα στα πρόσωπά τους. Η χρήση του φωτός και της σκιάς από τον καλλιτέχνη τονίζει το δράμα, με έναν βαρύ ουρανό που απειλεί να καταπιεί το ευάλωτο σκάφος. Οι πινελιές είναι τολμηρές και εκφραστικές, αποτυπώνοντας την αμεσότητα και το χάος της στιγμής. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί αριστοτεχνικά την αντίθεση μεταξύ του σκοτεινού, δυσοίωνου ουρανού και του ταραγμένου νερού για να δημιουργήσει μια αίσθηση επικείμενης καταστροφής. Ο τεράστιος αριθμός ανθρώπων στριμωγμένων στο μικρό σκάφος, οι ποικίλες εκφράσεις και χειρονομίες τους, δίνουν μια αισθητή αίσθηση πανικού και απόγνωσης. Είναι μια συγκλονιστική απεικόνιση της επιβίωσης.