Η σκηνή εκτυλίσσεται κατά μήκος ενός ήσυχου αγροτικού μονοπατιού, περικυκλωμένου από ψηλά δέντρα από τη μία πλευρά και χωράφια από την άλλη, αποπνέοντας μια ήρεμη αγροτική ατμόσφαιρα. Μια γυναίκα περπατά με αποφασιστικότητα, κρατώντας ένα μεγάλο καλάθι στο ένα χέρι και έχοντας ένα τσουγκράνα στον ώμο, ενώ συνοδεύεται από τρία παιδιά. Δύο από τα παιδιά σπρώχνουν ένα μικρό καρότσι που έλκεται από μια κατσίκα, μέσα στο οποίο κάθεται ένα παιδί, αποτυπώνοντας μια τρυφερή οικογενειακή στιγμή γεμάτη καθημερινή εργασία. Η απαλή, φυσική παλέτα χρωμάτων με πράσινα, καφέ και γήινα τόνους, σε συνδυασμό με το απαλό φως που διεισδύει μέσα από τον ουρανό, μεταφέρει ένα αίσθημα ηρεμίας και νοσταλγίας, σαν να τελειώνει η μέρα μετά από πολλές ώρες στο χωράφι.

Η λεπτή πινελιά του καλλιτέχνη τονίζει την υφή των φύλλων και του εδάφους, ενώ η σύνθεση οδηγεί το βλέμμα κατά μήκος του μονοπατιού προς την ομιχλώδη απόσταση, υπονοώντας ένα ταξίδι ή επιστροφή μετά τη συγκομιδή. Το έργο αγγίζει συναισθηματικά μέσω της ταπεινής απεικόνισης της αγροτικής ζωής, γιορτάζοντας την ήσυχη αξιοπρέπεια της εργασίας και τους οικογενειακούς δεσμούς. Το λεπτό παιχνίδι φωτός και σκιάς προσθέτει βάθος και προσκαλεί σε περισυλλογή, εντάσσοντας το έργο στην παράδοση του ρεαλισμού του 19ου αιώνα.