Bu etkileyici eser, izleyiciyi gün batımında sakin bir lagünün sularına götürür; yalnız bir gondol, yansıtıcı yüzeyde nazikçe süzülür. Kompozisyon, yumuşak ışık alan geniş gökyüzü ile sağdaki binaların yoğun ve dokulu yapısını dengeler; sıcak okra ve siena tonları günün son ışıklarını içine çeker. Sanatçının fırça darbeleri gevşek ama bilinçlidir; izlenimci dokunuşlar, suyun hafif dalgaları üzerindeki ışığın parıltısını yakalar, neredeyse dalgaların yumuşak sesini ve gondolu yönlendiren kürek darbelerini duyma hissi yaratır.

Renk paleti, uyumlu kontrastlarla parıldar; su ve gökyüzünün soğuk mavileri ile morları, gün batımının altın tonlarına karışarak sakin ve içe dönük duygusal bir atmosfer yaratır. Bu eser, Venedik yaşamının zamansız romantizmini ve huzurlu ritmini canlı olarak yansıtır; ince gondolcu silueti, hem günlük emeği hem de şiirsel zerafeti simgeler. Tarihsel olarak, bu tür eserler 19. yüzyıl sanatçılarının ışık ve atmosferi keşfettiği Venedik manzaralarına olan hayranlığını yansıtır. Işık ve gölge kullanımı ve zengin dokular, doğal güzelliğin ve insan varlığının geçici anlarını mükemmel bir dengeyle yakalama sanatçının ustalığını gösterir.