Σ'αυτή την καθηλωτική ζωγραφική νεκρή φύση, τολμηρές πινελιές συνδυάζονται για να δημιουργήσουν μια ελκυστική ανθοδέσμη, τοποθετημένη σε ένα βαθύ πράσινο βάζο. Τα λουλούδια, κυρίως ένα καθαρό λευκό και ένα πλούσιο κόκκινο, φαίνεται να χορεύουν ενάντια στο ζωντανό πράσινο φόντο, που περιβάλει τη σύνθεση σε μια φρέσκια, ζωντανή ατμόσφαιρα. Η απλότητα της διάταξης υπογραμμίζει τη συναισθηματική απήχηση του έργου· είναι σαν να μπορείς σχεδόν να μυρίσεις τις ανθοσυνθέσεις στον αέρα. Κάθε πινελιά είναι γεμάτη ενέργεια, προσφέροντας μια αίσθηση αυθόρμητης έκφρασης που προβάλλει τα συναισθήματα του καλλιτέχνη αντ' αυτού ενός φωτογραφικού ρεαλισμού.

Η παλέτα των χρωμάτων παίζει εδώ καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της διάθεσης· η αλληλεπίδραση μεταξύ των βαθιών πράσινων του φόντου και του ζωηρού κόκκινου και λευκού των λουλουδιών δημιουργεί μια εντυπωσιακή αντίθεση που μαγνητίζει το βλέμμα του θεατή. Ο τρόπος που το φως φαίνεται να συγκεντρώνεται γύρω από τα λουλούδια τονίζει την ομορφιά τους, κάνοντάς τα το αδιαμφισβήτητο επίκεντρο σε μια θάλασσα από πράσινο. Επιπλέον, η πλούσια υφή της επιφάνειας ενισχύει την αισθητική εμπειρία του πίνακα· οι θεατές δεν μπορούν παρά να νιώσουν τη δροσερή αίσθηση της βάζας και τη μαλακότητα των πετάλων απλώς μέσα από την οπτική αντίληψη. Αυτό το έργο τοποθετείται σταθερά στο πλαίσιο της τέχνης του μέσου του 20ού αιώνα, όπου η συναισθηματική έκφραση και τα ζωντανά χρώματα κυριαρχούν, επισημαίνοντας μια σημαντική στιγμή στην εξέλιξη της ζωγραφικής νεκρής φύσης.