Η σκηνή ξετυλίγεται με μια πολυτελή αφθονία—ένα χυμένο καλάθι που ξεχειλίζει από ζωντανά λουλούδια. Οι αποχρώσεις του κόκκινου, του ελεφαντόδοντου και του χρυσού χορεύουν σε μια έκρηξη χρωμάτων, τα σχήματά τους αποδίδονται σχολαστικά. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί με μαεστρία το φως και τη σκιά, το φως του ήλιου φαίνεται να ραντίζει τα λουλούδια με έναν τρόπο που τα ζωντανεύει. Η σύνθεση προσελκύει το βλέμμα, καθοδηγώντας το από την αφθονία των πετάλων στο απαλό, ασαφές φόντο.

Πέρα από την ανθοδέσμη, το φόντο ψιθυρίζει για έναν λουσμένο από τον ήλιο κήπο. Μια χαριτωμένη αψίδα φυλλώματος πλαισιώνει τη σκηνή, προσφέροντας μια ματιά σε ένα μονοπάτι που ξεθωριάζει σε μια ονειρική απόσταση. Οι πινελιές του καλλιτέχνη μεταφέρουν μια αίσθηση γαλήνης, προσκαλώντας τον θεατή να μπει σε αυτόν τον κόσμο γαλήνιας ομορφιάς. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι μια πολυτελής απόλαυση, μια γιορτή της εφήμερης τελειότητας της φύσης που αποτυπώνεται στη στιγμή. Σχεδόν μπορώ να μυρίσω το γλυκό άρωμα των λουλουδιών, μια αισθητηριακή εμπειρία που αποτυπώνεται σε ένα μόνο πλαίσιο.