Αυτό το εκφραστικό έργο αποτυπώνει μια ήσυχη παραθαλάσσια σκηνή λουσμένη από το απαλό φως ενός αργά απογεύματος. Τα ήρεμα νερά αντανακλούν τις ανοιχτές ελεφαντόδοντες αποχρώσεις μιας ιστορικής παραθαλάσσιας πόλης, ενώ μακριά ιστιοφόρα διασκορπίζονται στον ορίζοντα, υποδηλώνοντας ήσυχη ναυτική δραστηριότητα. Το λεπτό πινέλο του καλλιτέχνη συνδυάζει το απαλό γαλάζιο του ουρανού με τους ζεστούς γήινους τόνους των κτιρίων και της ακτής, δημιουργώντας μια αρμονική ισορροπία που προσκαλεί τον θεατή σε μια ήρεμη στιγμή, παγωμένη στο χρόνο. Η ατμοσφαιρική προοπτική δίνει βάθος, καθοδηγώντας το βλέμμα από το λεπτομερές προσκήνιο με τις αγκυροβολημένες βάρκες και τις ρουστίκ κατασκευές προς τον αχνό ορίζοντα.

Η σύνθεση είναι προσεκτικά οργανωμένη για να τονίσει την ειρηνική συνύπαρξη ανάμεσα στην ανθρώπινη κατοίκηση και το φυσικό περιβάλλον. Ο κυρίαρχος πύργος που μοιάζει με φάρο υψώνεται σαν σιωπηλός φρουρός ενάντια στον απέραντο ουρανό, το φωτεινό του χρώμα σπάει τις οριζόντιες γραμμές της σύνθεσης με έναν κάθετο τόνο. Αυτή η έγχυση δομής ανάμεσα στα οργανικά σχήματα του νερού και του ουρανού προσδίδει στο έργο συναισθηματική αντήχηση σταθερότητας και ηρεμίας. Ιστορικά, το έργο αντικατοπτρίζει το ενδιαφέρον της εποχής για μακρινούς εξωτικούς τόπους, αποτυπώνοντας όχι μόνο έναν τόπο αλλά και μια διάθεση – ήρεμη σκέψη και ανακάλυψη. Η λεπτομερής απόδοση και η ζεστή αλλά μετρημένη παλέτα χρωμάτων καλούν τους θεατές να ακούσουν σχεδόν τον απαλό ήχο του νερού και να νιώσουν τη μαλακή θαλασσινή αύρα.