Σε αυτό το ενδιαφέρον έργο, αναπτύσσεται μια σκηνή με μια ομάδα ανθρώπων σε κατάσταση τρέλας καθώς σπρώχνουν τον μεθυσμένο αγρότη προς έναν χοιροστάσιο. Οι εκφράσεις στα πρόσωπα τους κυμαίνονται από χαρά έως περιφρόνηση; υπάρχει μια σαφής αίσθηση χάους και ζωντανής ενέργειας που έχει συλληφθεί σε αυτή τη στιγμή. Κάθε φιγούρα φαίνεται να έχει έναν ρόλο σε αυτό το θέαμα, τα χέρια τους τεντωμένα σε έναν συνδυασμό ενθουσιασμού και μια ένδειξη κακίας. Η ανακόπτη εμφάνιση του αγρότη, της οποίας η ισορροπία φτάνει σε κίνδυνο, προσθέτει μία στρώση χιούμορ, αλλά υπάρχει και ένα σκοτεινό υπόβαθρο στη συλλογική συμμετοχή στην ταπείνωσή του.

Η σύνθεση είναι κυκλική, καθοδηγώντας το μάτι μέσα στη σκηνή, σχεδόν προσκαλώντας τους θεατές να γίνουν μέρος αυτής της θορυβώδους συγκέντρωσης. Η παλέτα των χρωμάτων είναι έντονη, με ισχυρούς αντίκτυπους μεταξύ φωτός και σκότους που εντείνουν τη κωμική αλλά και τραγική φύση του γεγονότος. Οι σκιές κρέμονται βαριά στα πρόσωπα των συμμετοχών, δημιουργώντας μια δυσάρεστη ατμόσφαιρα, ενώ οι πιο φωτεινές αποχρώσεις τονίζουν την κεντρική δράση. Η σύγκριση μεταξύ γέλιων στο πλαίσιο μιας πιθανής σκληρότητας προτρέπει τις σκέψεις σχετικά με τις κοινωνικές νόρμες και τη δυναμική της εξουσίας και της ταπείνωσης. Αυτό το έργο τέχνης λειτουργεί όχι μόνο ως μια φωτογραφία της αγροτικής ζωής αλλά και ως ένα σχόλιο στη φύση του ανθρώπου, θυμίζοντάς μας ότι η διασκέδαση μπορεί μερικές φορές να συναντιέται ανισόρροπα με την ενσυναίσθηση.