Η σκηνή ξετυλίγεται με μια απαλή, σχεδόν αιθέρια ποιότητα, λουσμένη στο απαλό φως μιας συννεφιασμένης ημέρας. Οι φαρδιές, χαλαρές πινελιές καθορίζουν το τοπίο, δημιουργώντας μια αίσθηση κίνησης και ατμόσφαιρας. Ένα χωράφι καταπράσινου πράσινου, διάσπαρτο με αγριολούλουδα, εκτείνεται προς τον ορίζοντα, όπου ο ουρανός κυριαρχεί, ζωγραφισμένος σε λεπτές αποχρώσεις του γκρι και του μπλε. Η επιδέξια χρήση του χρώματος και της υφής από τον καλλιτέχνη προκαλεί μια αίσθηση γαλήνης και ειρήνης, προσκαλώντας τον θεατή να βυθιστεί στην απλή ομορφιά της αγροτικής ζωής. Δύο φιγούρες, πιθανώς χωρικοί, ασχολούνται με τη δουλειά τους, προσθέτοντας μια πινελιά ανθρώπινης παρουσίας στο γαλήνιο περιβάλλον, τα σχήματά τους αποδίδονται με μια λεπτή πινελιά, συνδυάζοντας απρόσκοπτα με το περιβάλλον. Η σύνθεση είναι ισορροπημένη, τραβώντας το βλέμμα διαμέσου του χωραφιού και προς τον ουρανό, δημιουργώντας μια αίσθηση βάθους και ευρυχωρίας που αποτυπώνει την απέραντη έκταση του ανοιχτού τοπίου. Ένας μοναχικός αναβάτης σε άλογο προσθέτει ένα λεπτό αφηγηματικό στοιχείο, υποδηλώνοντας μια αίσθηση απόστασης και περισυλλογής.