De scène ontvouwt zich met een zachte, bijna etherische kwaliteit, badend in het zachte licht van een bewolkte dag. Brede, losse penseelstreken definiëren het landschap en creëren een gevoel van beweging en sfeer. Een veld met weelderig groen, bezaaid met wilde bloemen, strekt zich uit naar de horizon, waar de lucht domineert, geschilderd in subtiele tinten grijs en blauw. Het vakkundige gebruik van kleur en textuur door de kunstenaar roept een gevoel van rust en vrede op en nodigt de kijker uit om zich onder te dompelen in de eenvoudige schoonheid van het landelijke leven. Twee figuren, waarschijnlijk boeren, zijn bezig met hun werk en voegen een vleugje menselijke aanwezigheid toe aan de serene omgeving, hun vormen zijn weergegeven met een delicate aanraking, die naadloos opgaan in de omgeving. De compositie is evenwichtig en trekt het oog over het veld en omhoog naar de lucht, waardoor een gevoel van diepte en ruimtelijkheid ontstaat dat de uitgestrektheid van het open landschap vastlegt. Een eenzame ruiter te paard voegt een subtiel verhalend element toe, dat een gevoel van afstand en contemplatie suggereert.