Σε αυτό το συναρπαστικό έργο, ο θεατής έρχεται αμέσως σε επαφή με ένα καταπράσινο λιβάδι γεμάτο χρώμα και φως. Ψηλές πλατανίες στέκονται μεγαλοπρεπώς από τη μία πλευρά, το ζωντανό πράσινο τους αντιπαρατίθεται λαμπρά με τον γαλάζιο ουρανό που φαίνεται να εκτείνεται ατελείωτα. Ο τρόπος που χρησιμοποιεί ο Monet είναι θαυμάσια εκφραστικός; οι πινελιές του χρώματος αναμειγνύονται για να δημιουργήσουν ταυτόχρονα ένα αίσθημα κίνησης και ηρεμίας. Η αφθονία των άγριων λουλουδιών αναπτύσσεται σαν φυσικός τάπητας στο προσκήνιο, όπου οι αποχρώσεις του κόκκινου, του κίτρινου και του λευκού συγχωνεύονται χωρίς κόπο, καλώντας κάποιον να περιπλανηθεί ανάμεσα στα λουλούδια.

Η σύνθεση φαίνεται σχεδόν οικεία, σαν να είμαστε μάρτυρες μιας ήσυχης στιγμής στη φύση. Μια φιγούρα ντυμένη στα λευκά φροντίζει τα λουλούδια με ευγένεια, προσθέτοντας μια ανθρώπινη πινελιά τοπίο. Αυτή η συναρπαστική σκηνή ακτινοβολεί ζεστασιά και χαρά, προκαλώντας την απλή ομορφιά μιας ηλιόλουστης ημέρας που πέρασε στην αγκαλιά της φύσης. Μπορούμε να ακούσουμε σχεδόν την απαλή σιγανή του φύλλων και τη λεπτή βουή των μελισσών που πετούν ανάμεσα στα λουλούδια. Το έργο του Monet δεν απαθανατίζει μόνο την ουσία μιας στιγμής, αλλά ενθαρρύνει επίσης τους θεατές να εκτιμήσουν την υπέροχη ηρεμία του περιβάλλοντος γύρω τους.