Αυτό το έργο παρουσιάζει μια ήρεμη αγροτική σκηνή με μια παλέτα που συνδυάζει βαθιά μωβ, πράσινα και απαλό ροζ κάτω από έναν λυκόφως ουρανό. Ένας μοναχικός μαύρος σκύλος, ζωηρός παρά τη στασιμότητα της εικόνας, στέκεται κοντά σε μια φωτιά που προσθέτει ζεστασιά και ζωή στην σύνθεση. Το τοπίο είναι σκιασμένο και ήσυχο, με πυκνά δέντρα που σχηματίζουν φυσικό φράγμα πίσω από έναν πέτρινο τοίχο, ενώ οι μακρινές βουνοπλαγιές ορίζουν το φόντο, δημιουργώντας μια αίσθηση γαλήνης και απομόνωσης. Η χαρακτηριστική πινελιά του καλλιτέχνη, με σκόπιμες πινελιές και υφασμένες στρώσεις, δημιουργεί μια ατμόσφαιρα ανάμεσα στην πραγματικότητα και την ονειρική κατάσταση.

Η σύνθεση είναι δεξιοτεχνικά χωρισμένη, αγκιστρώνει τον θεατή στο θερμό και μυστηριώδες προσκήνιο, ενώ οδηγεί το βλέμμα προς τους πιο ψυχρούς, ήσυχους λόφους και τον ουρανό στο βάθος. Η αντίθεση ανάμεσα στους σκοτεινούς γήινους τόνους και τον αχνό παστέλ ουρανό υποδηλώνει το σβήσιμο του φωτός του δειλινού, προκαλώντας μια διαλογιστική, ελαφρώς μελαγχολική διάθεση. Αυτό το έργο, που δημιουργήθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα, αντικατοπτρίζει τη στροφή του καλλιτέχνη προς την εξερεύνηση πνευματικού συμβολισμού και της εκφραστικής δυνατότητας του χρώματος πέρα από τον νατουραλισμό, εμπνέοντας τον θεατή να νιώσει τα απτά και τα άυλα στοιχεία του τοπίου.