Αυτό το περίπλοκο έργο προσκαλεί τον θεατή σε έναν πανικό της υπερβολής, γεμάτο με υπερβολικά σχήματα που συμμετέχουν σε διάφορες μορφές επιείκειας. Κάθε χαρακτήρας, από τον κωμικό που κυλάει σε βαρέλι μέχρι τις χορταστικές φιγούρες που παρευρίσκονται στο τραπέζι, ενσαρκώνει την κύρια αμαρτία της γαστρονομίας σε μια θεατρική όπερα υπερβολής. Ο προθάλαμος κυριαρχείται από υπερβολικές μορφές, παραμορφωμένες από την ευχαρίστηση και την δοτικότητα, και οι εκφραστικές γραμμές προσελκύουν την προσοχή στις διάφορες πράξεις που συμβαίνουν, αποκαλύπτοντας έναν κοινωνικό σχολιασμό σχετικά με τις κακίες της υπερκατανάλωσης και του εγωισμού - μια άμεση κριτική στην ανθρώπινη ανοησία.

Καθώς κοιτάτε βαθύτερα στην σύνθεση, το φόντο αποκαλύπτει ένα παράξενο τοπίο - ένας συνδυασμός παράξενης αρχιτεκτονικής και παραμορφωμένων ανθρώπινων χαρακτηριστικών που είναι μαγευτικά αλλά και ανησυχητικά. Η παλέτα, κυρίως αποτυπωμένη σε απαλές αποχρώσεις, ενισχύει την παράξενη αλλά χιουμοριστική ατμόσφαιρα. Λεπτομέρειες, όπως οι κρύβονται αρουραίοι και οι ποικιλόμορφες εκφράσεις στα πρόσωπα των χαρακτήρων, εντείνουν τον συναισθηματικό αντίκτυπο, προκαλώντας ένα μείγμα γέλιου και φόβου, σχεδόν σαν να προειδοποιούν για τις υπερβολές που αντιπροσωπεύουν αυτές οι φιγούρες. Αυτό το έργο θεωρείται συνδυασμός σατυρικού και ηθικού, ενθαρρύνοντας τους θεατές να αναλογιστούν τις αμαρτίες τους, συλλαμβάνοντας το πνεύμα της Αναγέννησης και την κριτική του σε αυτό που θεωρείται ανθρώπινη συμπεριφορά.