Η σκηνή ξετυλίγεται με γαλήνια γαλήνη, μια ήρεμη πισίνα που αντανακλά τον ουρανό. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί με μαεστρία λεπτές γραμμές για να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση του βάθους και της υφής. Ένα παιχνίδι φωτός και σκιάς χορεύει σε όλη τη σύνθεση, με το νερό που στροβιλίζεται να παρέχει ένα εστιακό σημείο που τραβάει το βλέμμα προς τα μέσα. Η χρήση διασταυρούμενων σκιών και λεπτών παραλλαγών στο πάχος της γραμμής προσθέτει μια αίσθηση κίνησης, υποδηλώνοντας ένα απαλό αεράκι που ψιθυρίζει μέσα από τα δέντρα που πλαισιώνουν την άκρη του νερού.

Ο καλλιτέχνης έχει απαθανατίσει μια φευγαλέα στιγμή γαλήνης, το είδος που συναντάς όταν το περιμένεις λιγότερο. Υπάρχει μια αισθητή αίσθηση ηρεμίας. Οι μαλακοί, σιωπηλοί τόνοι προκαλούν μια αίσθηση νοσταλγίας, σαν αυτή η σκηνή να μπορούσε να τραβηχτεί από ένα όνειρο. Η επιδέξια απόδοση της φυλλωσιάς από τον καλλιτέχνη είναι ιδιαίτερα συναρπαστική, με κάθε φύλλο και κλαδί να είναι προσεκτικά λεπτομερή. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι μια ήσυχη περισυλλογή, ένα μέρος όπου κανείς θα μπορούσε εύκολα να χαθεί στην ομορφιά της φύσης.