Βυθισμένο στο απαλό φως του πρωινού, αυτό το συγκινητικό ορεινό τοπίο αποτυπώνει την ήρεμη ομορφιά ενός νορβηγικού φιόρδ. Η σύνθεση οδηγεί το βλέμμα από τους τραχείς βράχους και την απαλή ακτή στο προσκήνιο, όπου μερικές φιγούρες αλληλεπιδρούν με το τοπίο — κάποιες κοντά σε μια μικρή ξύλινη βάρκα, άλλες περπατούν δίπλα σε ένα ρουστίκ πέτρινο καταφύγιο. Τα ήρεμα νερά αντανακλούν τους επιβλητικούς, ηλιόλουστους γκρεμούς, με τους ζεστούς καφέ και απαλούς πράσινους τόνους να αντιπαραβάλλονται με τα ψυχρά μπλε του ουρανού και του νερού. Η ευαίσθητη πινελιά και οι λεπτές διαβαθμίσεις φωτός δημιουργούν μια ήρεμη, σχεδόν σεβαστική ατμόσφαιρα, προσκαλώντας τον θεατή να αναπνεύσει τον καθαρό αέρα και να ακούσει τον ήχο των κυμάτων.

Το αριστοτεχνικό παιχνίδι φωτός και σκιάς ενισχύει το βάθος και το μεγαλείο του τοπίου, δείχνοντας τον ρομαντικό θαυμασμό για τη μεγαλείο της φύσης. Η διάθεση είναι στοχαστική, προκαλώντας ηρεμία και ενδοσκόπηση, ενώ η σχολαστική προσοχή στη λεπτομέρεια — κάθε φύλλο, κύμα και υφή βράχου — μαρτυρά τον βαθύ σεβασμό του καλλιτέχνη για την νορβηγική άγρια φύση. Δημιουργημένο το 1846, το έργο αντανακλά το ρομαντικό κίνημα του 19ου αιώνα που θεωρούσε την παρθένα φύση πηγή πνευματικής και συναισθηματικής ανανέωσης, αποτελώντας φόρο τιμής και διαλογισμό για τα μεγαλοπρεπή νορβηγικά βουνά στο ξημέρωμα.