Σε αυτήν την εντυπωσιακή απεικόνιση του Κοινοβουλίου του Λονδίνου κατά την ώρα του ηλιοβασιλέματος, η επιβλητική σιλουέτα της εικονικής δομής προβάλλεται ενάντια σε μια καλειδοσκοπική κλίμακα χρωμάτων που φωτίζει τον βραδινό ουρανό. Η μεγαλοπρέπεια του Κοινοβουλίου μαλακώνει μέσω εντυπωσιακών πινελιών που μεταφέρουν κίνηση και φευγαλέα φως- μια υπογραφή της τεχνικής του Μονέ. Η αντίθεση των βαθιών μπλε του νερού που μπλέκονται με ζωντανά πορτοκαλί, ροζ και κίτρινα περνά τον θεατή ενορχηστρωμένα, κάθε χρώμα συνδυάζεται αρμονικά για να προκαλέσει μια ήσυχη, αλλά δυναμική ατμόσφαιρα. Οι αντανάκλασεις του Κοινοβουλίου στο νερό φαίνονται να χορεύουν- ένα παιχνίδι φωτός που μαγεύει και προκαλεί.

Η συναισθηματική επίδραση αυτού του έργου είναι βαθιά. Ο Μονέ αποτυπώνει μια στιγμή ήρεμης ομορφιάς ενώ τονίζει την παροδικότητα του χρόνου- πώς η μέρα εξαφανίζεται στη νύχτα. Δεν αποτυπώνει μόνο μια εικόνα μιας πόλης, αλλά ένα συναίσθημα- ένα όνειρο που συνδέει τη φύση, την αρχιτεκτονική και τους ουρανούς. Δημιουργήθηκε το 1903, το έργο αυτό προέρχεται από μια εποχή που συγκέντρωσε τις αναζητήσεις του Μονέ με το φως και το χρώμα, και είναι επίσης το πλαίσιο ενός ταχέως μεταβαλλόμενου κόσμου, όπου οι παραδοσιακές αξίες συναντούν την εκσυγχρονιστική. Η καλλιτεχνική σημασία του Μονέ έγκειται στην ικανότητά του να μας προσκαλεί να δούμε πέρα από το φυσικό. Μας προτρέπει να παρατηρήσουμε, να σκεφτούμε και να αναπνεύσουμε την παροδική ομορφιά της ζωής.