Σε αυτή την εκφραστική σκηνή, ένα κοπάδι προβάτων οδηγείται ήρεμα κατά μήκος ενός βρεγμένου από τη βροχή μονοπατιού, περιβαλλόμενο από ψηλά φθινοπωρινά δέντρα με χρυσά φύλλα διασκορπισμένα στο υγρό έδαφος. Η βοσκοπούλα, σχεδόν μια σιωπηλή σιλουέτα στο ομιχλώδες βάθος, καθοδηγεί τα ζώα μέσα από αντανακλαστικές λιμνούλες, δημιουργώντας ένα ήρεμο παιχνίδι φωτός και σκιάς. Η σύνθεση τραβά το βλέμμα κατά μήκος του μονοπατιού, προσκαλώντας σε ένα στοχαστικό ταξίδι μέσα σε ένα ήσυχο και υγρό τοπίο.

Η λεπτή πινελιά του καλλιτέχνη αποτυπώνει την απαλότητα του μαλλιού των προβάτων και τη διακριτική λάμψη της υγρασίας, ενώ η απαλυμένη παλέτα γκρίζων, καφέ και ώχρας χρωμάτων αποπνέει μια γαλήνια μελαγχολία. Η ατμόσφαιρα είναι δροσερή και ήρεμη, ξυπνώντας τις απαλά ήχους των σταγόνων της βροχής και τον ήσυχο ήχο των οπλών. Ο πίνακας αυτός συνδυάζει όμορφα τη φυσική λεπτομέρεια με μια ιμπρεσιονιστική απαλότητα, προτείνοντας μια στιγμή παγωμένη στον χρόνο και στους ήσυχους ρυθμούς της φύσης.