Αυτή η ήρεμη σκηνή αποτυπώνει ένα ήσυχο λιβάδι όπου αγελάδες βόσκουν ήρεμα κάτω από ψηλά, λεπτά δέντρα. Οι ευαίσθητες πινελιές και η φωτεινή παλέτα χρωμάτων δημιουργούν ένα λαμπερό εφέ που χορεύει στον καμβά, θυμίζοντας το φως του ήλιου που διεισδύει μέσα από τα φύλλα σε μια ανοιξιάτικη μέρα με αέρα. Τα ζωντανά πράσινα και τα απαλά μπλε δημιουργούν μια φρέσκια, αέρινη ατμόσφαιρα, προσκαλώντας τον θεατή να ακούσει σχεδόν τον θρόισμα των φύλλων και τους ψιθύρους της φύσης.

Η σύνθεση ισορροπεί τους κάθετους κορμούς των δέντρων με την οριζόντια έκταση του λιβαδιού, οδηγώντας απαλά το βλέμμα μέσα στο τοπίο. Η ιμπρεσιονιστική τεχνική δίνει έμφαση στο φως και το χρώμα παρά στην λεπτομερή ρεαλιστικότητα, προσδίδοντας στη σκηνή ποιητική και σχεδόν ονειρική ποιότητα. Το έργο αυτό, που δημιουργήθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα, αντανακλά το ενδιαφέρον του καλλιτέχνη για την απόδοση στιγμιαίων στιγμών φυσικής ομορφιάς και την αρμονική συνύπαρξη των ζώων με το περιβάλλον τους.